Özel Sağlık Sigortası (PVK)
Almanya’ da Özel Sağlık Sigortası (private Krankenversicherung PKV) Resmi Sağlık Sigortası’ na karşın özel hukuku çerçevesinde organize olan bir sağlık kuruluşuyla yapılabilen bir sağlık korumasıdır. Bu sigorta hastalıklardan veya kazalardan meydana gelen masraflara karşı veya önleyici veya teşhis elde etme tedbirlerinde meydana gelen masraflara karşı bir korumadır.
Özel sağlık kuruluşları sigorta antlaşmasını cinsiyetten, yaştan, sağlık durumundan, gelirden, meslekten ve sigortalanması istenilen unsurlardan bağlı tutarlar.
GKV’ da kendilerine sigorta mecburiyeti bulunmayan insanlar (2009 için senelik brüt gelirlerinin hemen hemen 48 600,- Euro civarında bulunan isçiler, devlet memurları, serbest meslekli çalışanlar (Selbstständige & Freiberufler) PKV’ da sigorta yaptırabilirler.
PKV üniversite öğrencilerine 30. yaşlarına kadar (GKV’ da da olduğu gibi) öğrenci tarifeleri sunmaktadır.
Doktora gidildiğinde her 3 ayda bir ödenmesi gereken 10, - Euro sadece GKV sigortalıları için geçerlidir ve 18 yaşından küçük çocuklar için bu ödenek zaten geçersizdir.
PKV’ den GKV’ ye geçme sadece eski PKV’ lilerde sigorta yaptırma zorunluluğu meydana geldiyse tekrar mümkündür (örneğin serbest meslekli çalışma artık iptal edilip ve en azından 12 ay için serbest meslekli olmayan bir işe başlamış olmak). Ayrıca bu yürürlük tekrar GKV’ da sigortalanmak isteyenlerin 55 yaş altında olmaları durumunda ve gelirlerinin mecburi sigorta sınırının (Versicherungspflichtgrenze) altına düşmüş olmasında da geçerlidir.
Her PKV aynı “stantart tarifeyi” sunmakla mükelleftir. Bu tarife Resmi Hastalık Sigortası’ ndan (gesetzliche Krankenkasse) gelen yardımlara göre uyarlanmıştır ve PKV’ nin bulunduğu branşta tekdüzen tarife olarak sunulmaktadır.
65 yaştan itibaren bu imkan gelire bağlı olmadan da mümkündür. Tek şart Özel bir Sağlık Sigortası’ na 10 sene üye olmuşluğun kanıtını getirmektir.
Stantart tarife için geçerli olan prim oranı en fazla GKV’ da bulunan en yüksek prime denk olarak sınırlıdır.
Stantart tarifenin yerine 1 Ocak 2009’ dan itibaren “Basistarif” diye adlandırılan taban tarife gelmiş olmaktadır. Bu tarifeye herkez her zaman geçebilir ve ayrıca resmi sigortalı için de kapısı açıktır. Bu taban tarifeye geçmek isteyen ve belirli bir hastalık geçmişine sahip olan insanların sağlık kurumunun şartlarına göre normalinde kabul edilmeleri söz konusu bile olmasa da, taban tarifeden mahrum bırakılmaları artık mümkün değildir.
PKV sigortalıları Hastalık Parası, kür için ek maddi yardım, Çocuk hastalık Parası ve antlaşmaya göre gerekirse ev yardımcısı (Haushaltshilfe) ücretini almamaktadırlar.
Sigortalı doktor muayenesinden sonraki tedavi masraflarını içeren faturayı tedaviyi yapan doktordan veya doktordan görevlendirilen kliringten (Verrechnungsstelle) almaktadır. Sigotalı faturayı aynen ilaç reçetelerinde olduğu gibi sigortasına verip ve sigorta faturayı kontrol ettikten sonra harcamalarını geri almaktadır.
Bir kliring yeri tarafından hesap gördürme doktorların sır saklama yükümlülüğünden dolayı sadece hastanın izni olduğu taktirde yaptırılabilir.
Hastahanede tedavi görme sürecinden sonra hastahane hesabını genelde direk PKV ile halletmektedir. Bu durum sadece şu şartlar altında geçerlidir: Hasta hastahanede imzalı hastalık sigorta kartını gösterip kendisinin PKV’ ye karşı olan hakkını bu durum için hastahaneye devretmiş olursa. Masraflar DRG (DiagnosisRelatedGroups) çerçevesi içinde görülmektedir. Bir baş hekim tedavisi DRG haricinde hasta ile halledilmektedir.
Bir kazadan doğan masraflar için gerekirse PKV-sigortalısının kazaya sebep plan karşı tarafın sigortasıyla kendisinin tartışması gerekebilir.
Resmi Sağlık Sigortası’ nda olduğu gibi PKV’ da aile sigortasının bulunmamasından dolayı her çocuk için ayrı bir prim ödenmesi gerekmektedir. Velilerin ayrı sigortalarda üye olmaları anne babaların iki sigortanın arasında karar vermelerini zorunlaştırır. Fakat diğerine göre geliri yüksek olan veli PKV’ de sigortalı ise GKV’ da ücretsiz aile sigortası mümkün olmamaktadır.